Κατάδυση της ομάδας HUE στη Βεγορίτιδα λίμνη

Αρθρογράφος: Γιώργος Πέτρου

Φωτό: Αρχείο HUE

Φωτογραφίες: Στ. Κατσανεβάκης , Γ. Διαμαντόπουλος

Info: Wikipedia

Μια από τις ειδικές μορφές της Τεχνικής κατάδυσης είναι και οι λίμνες οι οποίες έχουν τις δικές τους ιδιαιτερότητες όπως γλυκό νερό, χαμηλή θερμοκρασία, υψόμετρο κλπ. Είναι μια διαφορετική πρόκληση στο θέμα εξερεύνησης και απόκτησης εμπειριών. Η πολυπληθή ομάδα μας με τις στεγανές στολές απόλαυσε εξερευνώντας τη Βεγορίτιδα λίμνη, ένα άλλο πραγματικά, υποβρύχιο περιβάλλον. Η εξόρμησή μας έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε την ευρύτερη περιοχή, τους κατοίκους της, τα ήθη, τα έθιμα και τις ομορφιές του τόπου καθώς από πάνω μας δέσποζε το χιονισμένο Καϊμακτσαλάν (ή όρος Βόρας).

Μετά την 1η εξερευνητική αποστολή στη λίμνη μαζί με τον Γιώργος Βανδώρο και Σοφοκλή Λάμπρου όπου είχαμε μια ¨άγρια πρώτη επαφή" με το υποβρύχιο σκοτεινό κόσμο της Βεγορίτιδας λίμνης αποφασίσαμε να εκδράμομε με πολλά μέλη της ομάδα μας να καταδύονται και αυτοί στο παγωμένο και αφιλόξενο περιβάλλον της λίμνης. Σκοτεινά νερά και βαλτώδης βυθός με κορμούς και μεγάλα νωχελικά ψάρια. Ήταν γεμάτο Γουλιανούς όπως μας είπαν οι ντόπιοι ψαράδες. Ο γουλιανός (επιστημονική ονομασία: Silurus glanis) είναι μεγάλο είδος γατόψαρου το οποίο απαντά στην κεντρική, νότια και ανατολική Ευρώπη, ενώ έχει εισαχθεί και στη δυτική Ευρώπη. Ένα από τα δύο είδη γατόψαρων της Ευρώπης, με το άλλο να είναι το γλανίδι (S. aristotelis), ενδημικό είδος των λιμνών της Ελλάδας. Ο γουλιανός είναι ψάρι του γλυκού νερού και αναγνωρίζεται από το ευρύ, παχύ κεφάλι και το μεγάλο στόμα του. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδη γατόψαρων και μπορεί να ξεπεράσει σε βάρος τα 100 κιλά και μήκος τα 2,5 μέτρα. Μπορεί να ζήσει τουλάχιστον 50 χρόνια. Ένα πολύ απόκοσμο περιβάλλον πραγματικά γεμάτο κορμούς και κλαδιά δένδρων.

Αλλά ας δούμε μερικά στοιχεία για την Βεγορίτιδα λίμνη. Η λίμνη Βεγορίτιδα είναι λίμνη της Μακεδονίας, και η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη σε έκταση της Ελλάδας (μετά την Τριχωνίδα και την Βόλβη). Έχει έναν υπερτοπικό χαρακτήρα, καθώς διοικητικά ανήκει στους νομούς Πέλλας και Φλώρινας και στους Δήμους Αμυνταίου και Έδεσσας. Περιβάλλεται από τα όρη Βέρνο, Βόρας και Βέρμιο και αποτελεί το χαμηλότερο σημείο του συμπλέγματος των λιμνών Ζάζαρης, Χειμαδίτιδας και Πετρών, των οποίων δέχεται τα νερά μέσα από σύστημα διωρύγων και σήραγγας. Κοντά της η κωμόπολη Άρνισσα του Δήμου Έδεσσας κι ο οικισμός του Αγίου Παντελεήμονα του Δήμου Αμυνταίου. Η λίμνη έχει έκταση 54,31 τ.χλμ., μέγιστο μήκος 14,8 τ.χλμ., μέγιστο πλάτος 6,9 τ.χλμ., μέγιστο βάθος 70 μ. και βρίσκεται σε υψόμετρο 540 μ.

Φυσικά τα καταδυτικά μας κομπιούτερ είναι ρυθμισμένα σε κατάδυση στο γλυκό νερό συνυπολογίζοντας παράγοντες όπως κρύο και υψόμετρο. Με τις βάρκες των ντόπιων και από μία  ξύλινη αποβάθρα καταδυθήκαμε με αδημονία. Άλλη αίσθηση, πολύ μακριά από το φιλικό περιβάλλον της θάλασσας αλλά να μας γοητεύει ανάλογα. Η πλευστότητα διαφοροποιείται, χρειαζόμαστε λιγότερα βάρη. Η κίνηση δίπλα στον λασπώδη βυθό απαγορεύεται γιατί εάν σηκωθεί ίζημα τότε όλα θολώνουν και το περιβάλλον γίνεται επικίνδυνο. Οι φακοί πρέπει να είναι με συγκεντρωτική δέσμη για να διαπερνούν το ίζημα και τα ζευγάρια πρέπει να είναι δίπλα δίπλα και να μην χαθούνε.

Το πρώτο περιστατικό δεν άργησε να γίνει....ο Γιάννης Διαμαντόπουλος βιώνει την ....."δροσιά" των νερών της λίμνης μιας και το latex από το χέρι της στεγανής παρότι καινούργιο σκίζεται και νιώθει τη στεγανή να πλημμυρίζει. Βολίδα σε απίστευτο χρόνο ευρίσκεται στην επιφάνεια.

Τα μέλη της ομάδας καταδύθηκαν και απόλαυσαν τον συναρπαστικό βυθό που ανάλογα με την καθαρότητα του σημείου και το βάθος ο ήλιος διεισδύοντας έκανε πολλά παιχνίδια.

Αναδυόμαστε όλοι ευτυχισμένοι και ως συνηθίζεται πήγαμε σε μια τοπική ταβέρνα στο γεύμα που μας παράθεσε ο δήμος.

Περάσαμε υπέροχα πραγματοποιώντας μια πολύ ενδιαφέρουσα εξόρμηση από όλες τις πλευρές. Να αναφέρουμε μερικούς από τους συμμετέχοντες, Θανάσης Νικολαρόπουλος, Οκταποδάς Σταύρος, Γιάννης Διαμαντόπουλος, Αριάδνη Λάμπρου Μπλέτσα, Προκόπης Γιόγιακας, Στέλιος και Αναστασία Κατσανεβάκη.