1η Εξερευνητική αποστολή στη Βεγορίτιδα λίμνη

Αρθρογράφος: Γιώργος Πέτρου

Φωτό: Αρχείο HUE, Γιώργος Βανδώρος & ντόπιος ψαράς.

Info: Wikipedia

Μια από τις ειδικές μορφές της Τεχνικής κατάδυσης είναι και οι λίμνες οι οποίες έχουν τις δικές τους ιδιαιτερότητες όπως γλυκό νερό, χαμηλή θερμοκρασία, υψόμετρο, Βαλτώδη βυθό, σκοτεινό περιβάλλον κλπ. Είναι μια διαφορετική πρόκληση στο θέμα εξερεύνησης και απόκτησης εμπειριών.

Η  ομάδα μας αποτελούμενη από εμένα, τον Γιώργος Βανδώρο και τον Σοφοκλή Λάμπρου αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε αυτήν την απομεμακρυσμένη από εμάς λίμνη της πατρίδας μας. Η εξόρμησή μας έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε την ευρύτερη περιοχή, τους κατοίκους της, τα ήθη, τα έθιμα και τις ομορφιές του τόπου καθώς από πάνω μας δέσποζε το χιονισμένο Καϊμακτσαλάν (ή όρος Βόρας).

Σκοτεινά νερά και βαλτώδης βυθός με κορμούς και μεγάλα νωχελικά ψάρια. Ήταν γεμάτο Γουλιανούς όπως μας είπαν οι ντόπιοι ψαράδες. Ο γουλιανός (επιστημονική ονομασία: Silurus glanis) είναι μεγάλο είδος γατόψαρου το οποίο απαντά στην κεντρική, νότια και ανατολική Ευρώπη, ενώ έχει εισαχθεί και στη δυτική Ευρώπη. Ένα από τα δύο είδη γατόψαρων της Ευρώπης, με το άλλο να είναι το γλανίδι (S. aristotelis), ενδημικό είδος των λιμνών της Ελλάδας. Ο γουλιανός είναι ψάρι του γλυκού νερού και αναγνωρίζεται από το ευρύ, παχύ κεφάλι και το μεγάλο στόμα του. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδη γατόψαρων και μπορεί να ξεπεράσει σε βάρος τα 100 κιλά και μήκος τα 2,5 μέτρα. Μπορεί να ζήσει τουλάχιστον 50 χρόνια. Ένα πολύ απόκοσμο περιβάλλον πραγματικά γεμάτο κορμούς και κλαδιά δένδρων.

Αλλά ας δούμε μερικά στοιχεία για την Βεγορίτιδα λίμνη. Η λίμνη Βεγορίτιδα είναι λίμνη της Μακεδονίας, και η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη σε έκταση της Ελλάδας (μετά την Τριχωνίδα και την Βόλβη). Έχει έναν υπερτοπικό χαρακτήρα, καθώς διοικητικά ανήκει στους νομούς Πέλλας και Φλώρινας και στους Δήμους Αμυνταίου και Έδεσσας. Περιβάλλεται από τα όρη Βέρνο, Βόρας και Βέρμιο και αποτελεί το χαμηλότερο σημείο του συμπλέγματος των λιμνών Ζάζαρης, Χειμαδίτιδας και Πετρών, των οποίων δέχεται τα νερά μέσα από σύστημα διωρύγων και σήραγγας. Κοντά της η κωμόπολη Άρνισσα του Δήμου Έδεσσας κι ο οικισμός του Αγίου Παντελεήμονα του Δήμου Αμυνταίου. Η λίμνη έχει έκταση 54,31 τ.χλμ., μέγιστο μήκος 14,8 τ.χλμ., μέγιστο πλάτος 6,9 τ.χλμ., μέγιστο βάθος 70 μ. και βρίσκεται σε υψόμετρο 540 μ.

Φυσικά τα καταδυτικά μας κομπιούτερ είναι ρυθμισμένα σε κατάδυση στο γλυκό νερό συνυπολογίζοντας παράγοντες όπως κρύο και υψόμετρο. Με τις βάρκες των ντόπιων και από μία  ξύλινη αποβάθρα καταδυθήκαμε με αδημονία. Άλλη αίσθηση, πολύ μακριά από το φιλικό περιβάλλον της θάλασσας αλλά να μας γοητεύει ανάλογα. Η πλευστότητα διαφοροποιείται, χρειαζόμαστε λιγότερα βάρη. Η κίνηση δίπλα στον λασπώδη βυθό απαγορεύεται γιατί εάν σηκωθεί ίζημα τότε όλα θολώνουν και το περιβάλλον γίνεται επικίνδυνο. Οι φακοί πρέπει να είναι με συγκεντρωτική δέσμη για να διαπερνούν το ίζημα και τα ζευγάρια πρέπει να είναι δίπλα δίπλα και να μην χαθούνε.

Οι στεγανές στολές απαραίτητη προϋπόθεση φυσικά και με πολύ καλά ισοθερμικά. Η συνάντησή μας με τους ντόπιους έγινε σε πολύ καλό κλίμα ενθουσιασμένοι και αυτοί που η λίμνη και ο τόπος τους θα προβληθεί στο περιοδικό Grrek Diver. Οι παλιές ξύλινες βάρκες μας ενθουσίασαν αραγμένες πάνω στην αμμώδη παραλία. Με ένα κρύο να μας πιρουνιάζει αλλάξαμε και βάλαμε τις στεγανές στολές μας, πήραμε μίτους, καρούλια, φωτιστικά συστήματα, γάντια χονδρά, κουκούλες και ανεβήκαμε στις παραδοσιακές βάρκες. Το διαφορετικό ήδη μας ενθουσίαζε. Μετά από μια πρώτη κατάδυση την προηγούμενη ημέρα, κατάδυση γνωριμίας και προσαρμογής όπου είδαμε όσα περιμέναμε, δηλαδή, γουλιανούς τεράστιους σαν κορμούς δένδρων, βαλτώδη βυθό και πολύ κρυοπαγωνιά, η σημερινή κατάδυση είναι αφιερωμένη στο να καταδυθούμε στο βαθύτερο πιθανά σημείο της λίμνης που από ότι λένε φθάνει και στα 70 μέτρα. Οι ψαράδες μας πηγαίνουν σε ένα σημείο της λίμνης και αφού τοποθετούμε γραμμή καταδυόμαστε,

Συναρπαστική κατάδυση σε ένα πυκνό μαύρο παγωμένο σκοτάδι να τυλίγει. Σίγουρα δεν είναι περιβάλλον για μη έμπειρους αυτοδύτες. Σίγουρα το να κάνεις βαθιές καταδύσεις και σπηλαιοκαταδύσεις είναι βασικά στοιχεία για να νιώσεις άνετος σε ένα τόσο αφιλόξενο μέρος. Δεν φθάσαμε στον πυθμένα καθώς δεν είχαμε Trimix μαζί μας και ούτε τέτοια πρόθεση είχαμε. Φθάσαμε σε κάποιο βάθος, ας μην το αναφέρουμε καλύτερα....και σταματήσαμε, αιωρηθήκαμε στο πουθενά απολαμβάνοντας το απόλυτο μαύρο κενό. Μοναδική εκπαιδευτική εμπειρία όπου το ΖΕΝ παίζει μεγάλο ρόλο.

Αναδυθήκαμε χωρίς να δούμε τίποτε αλλά περιέργως πολύ γεμάτοι.

Ευχαριστήσαμε τους ντόπιους για την πολύ εγκάρδια υποστήριξη και αντιμετώπισή τους και πήραμε το δρόμο για την Αθήνα.